hayat- kırıklığı

gittin..
gitme demedim çünkü.
çünkü kanıyordu göz bebeklerim
sızlıyordu, yüzünü koyduğun avuç içim
soluk alamıyordu, suslarınla mühürlediğin ciğerlerim
atmıyordu artık, savruluşunu izlerken bedeninin zaptedemediğim kalbim
ağlayamıyordu bile ardından, tek dokunuşuyla parmaklarının şenlik yerine dönen yüzüm

gitme demedim
diyemezdim çünkü
çünkü bulamadım, yerlerinde değillerdi
her gitmeye yüz tuttuğunda
tüm yollarının çıkacağı yerleri sarıp kuşatan sözlerim
çünkü almıştın
fırlatıp atmıştın kimbilir nereye
sevdamın sözlerini


gitme diyemezdim
demezdim çünkü
bedenim sana ait değildi
kalbim sana ait değildi
başını koyduğunda milyonlarca huzur bulduğum göğsüm senin değildi
ben,tek sığınak, tek diyar,tek yer bildiğim sen'in değildim artık


hunharca, dağıtarak her yeri,
her şeyi bozarak,
yıkarak,
yok ederek,
gözümü her yeni güne açtığımda
özlüyorum göremediğim çizgilerini yüzünün
çünkü gitme demedim
diyemezdim
çünkü sen benim en büyük hayal kırıklığımdın artık
parçalarıyla bileklerimi kestiğim...